Zandvoort maart 2025

Deze blog schrijf ik wanneer ik thuis ben. Ik heb er eigenlijk gewoon geen tijd voor gehad, maar ook om niet teveel bekendheid te geven aan mijn afwezigheid. 

Dag 1 dinsdag 4 maart

Dag 2 woensdag 5 maart

Dag 3 donderdag 6 maart

Dag 4 vrijdag 7 maart

Dag 1

Geen Zeeland deze keer, maar Zandvoort. Het doel was eigenlijk een zoektocht naar de jeugd van mijn moeder. Zij is geboren in Zandvoort en heeft ook een aantal jaren in Haarlem gewoond en is daar naar school geweest. Van Zandvoort had ik nog niets opgezocht, daarvoor moet ik dus nog een keer terug, wat geen straf is. Mijn lijstje adressen in Haarlem heb ik wel af kunnen werken. 

Dat station Zandvoort dicht bij het strand ligt wist ik al. Mijn hotel heb ik daar ook op uitgezocht, dicht bij zowel station als strand. Een heel saai gebouw, aangevreten door de tand des tijds. Achteraf heb ik een en ander aan interessante info over het hotel gevonden. Het is het vroegere Hotel Bouwes en ernaast lag het Dolfirama. Het hotel is gebouwd als flathotel wat betekend dat er ook mensen wonen. Dat het er gehorig is komt gedurende mijn verhaal wel naar voren.

                       

   

Mijn reisdag, een korte reis van anderhalf uur, dus ik hoefde niet te haasten en zou rustig wakker kunnen worden ware het niet dat men op t werk vergeten was dat ik vakantie had. Daar stond de chauffeur rond half negen aan de deur om mijn werk te brengen. Ik heb hem vriendelijk verteld dat hij weer kon vertrekken. 

De reis ging zoals verwacht, ik had maar één overstap op Sloterdijk. Toevallig vertrekt de trein naar Zandvoort van hetzelfde spoor als de trein naar Vlissingen, ik wist dus waar ik moest gaan. En wat heerlijk was het om zo van station in een paar honderd meter bij mijn hotel te zijn. Al was ik te vroeg, ik kon wel al inchecken. Mijn kamer was.... roze!! Hij was lekker ruim, prima bed en ik kon vanuit mijn kamer de zee zien. Zelfs vanuit bed was de zee te zien. Ik heb niet zo heel veel van dat uitzicht genoten, ik was de hele dag op pad en kwam pas binnen na zonsondergang. 

        

Op deze eerste dag ging ik gelijk aan de loop. Mijn eerste strandwandeling, ik ben tot ter hoogte van het circuit gelopen. Natuurlijk foto's gemaakt en mijn meest bijzondere van deze dag zijn foto's van surfers. Het was ondertussen etenstijd geworden. 

Mijn dag van aankomst was op dinsdag en omdat dan veel gesloten is had ik thuis al vast een restaurant uitgekozen om te gaan eten. Ik ben daar via de boulevard heen gelopen, al zoekende naar een beeld dat ik in 2018 ergens aan de boulevard had gezien. Het beeld van de Zonnebaadster had veel indruk op mij gemaakt en ik wilde haar terugzien. Al zoekende had ik het beeld van de garnalenvisser gemist, maar ik kwam wel Sissie tegen. Eindelijk tegenover de Zeerover (restaurant van keuze) stond ze daar, de Zonnebaadster en heb ik nieuwe foto's gemaakt. Toen dat gedaan was kon ik naar binnen gaan om te eten. Net klaar met het hoofdgerecht zag ik de zon zakken en de lucht oranje kleuren. Ik was al niet van plan om een toetje te nemen, maar wel een koffie... twijfel. Koffie of de zonsondergang, ik koos het laatste, maar heb uiteindelijk mijn koffie erin gegoten en ben toch naar buiten gegaan. Nou dat was het dubbel en dwars waard hoor. Een  prachtige zonsondergang en een heerlijke wandeling terug naar het hotel. 

Alleen op pad zijn is zo gek nog niet. Ik kon er zo lang over doen als ik wilde, stilstaan om foto's te maken zo vaak ik wilde. Het was een en al genieten. 
Rond 18:30 was ik terug op mijn kamer. Lekker iets gemakkelijks aangetrokken en me geïnstalleerd om de eerste foto's te gaan bekijken. 

Tijdens het kijken kon ik luisteren naar de buren, de buurvrouw had het wel naar haar zin zo te horen. Ik heb nog een kopje koffie gemaakt in het Nespresso apparaat. Maar ik was moe en moest er weer op tijd uit voor het ontbijt en natuurlijk omdat ik op tijd richting Haarlem wilde gaan. 

Dag 2

De dag begon natuurlijk met een ontbijt. Niet zo overdadig als ik gewend ben maar een prima ontbijt hoor. Ik was al niet van plan om me vol te eten en heb het netjes bij 1 keer opscheppen gehouden. En wat is er mooier dan ontbijten met het uitzicht op de zee. 

Spullen gepakt en vertrokken voor een korte rit met de trein naar Haarlem. Station Haarlem stond al tijden op mijn lijstje om daar eens uitgebreid foto's te gaan maken. Dat heb ik gedaan, wat een prachtig station, waar ik 45 minuten heb rondgelopen. 

   

Er zijn veel tegeltableaus waarvan er één mij speciaal opviel. Een inktpot met veren boven de deur van een tattooshop. Deze deur was niet in gebruik als ingang, dus ben ik omgelopen en ben even binnen gegaan. De man die ik er trof had geen weet van het bestaan van het toepasselijke tableau en vond het een leuk weetje. Mijn tocht door Haarlem ging ik beginnen met de adressen die verband hielden met de jeugd van mijn moeder. Het eerste was de Duitse school Het was indrukwekkend om voor dat gebouw te staan. Te denken aan die dag dat ze van daar uit vertrokken is.... 

Vanaf daar was het een kleine wandeling naar een van de huizen waar ze heeft gewoond. Tegenover het badhuis, waar ze volgens mij ook wel kwam. Op naar de volgende woning wat wel een hele tippel was. Nu ik deze voornaamste dingen gevonden had, kon ik de toerist uit gaan hangen. Op naar de Sint Bavo. 

       

Het was inmiddels wel lunchtijd geworden, trek en dorst en wel zin om even te zitten. Onderweg keek ik hier en daar binnen, het een was mij te donker en het ander was dicht. Toen kwam ik langs een tentje dat mij wel wat leek. Ik bestelde een muntthee en kreeg de kaart. Uhm help, ik zit in een vegan tent. Ik besloot voor de broccolisoep te gaan en dat was een goede keuze. Ik snapte alleen de droge boterham erbij niet heel goed. 

Daarna was het niet ver meer naar de Sint Bavo. Wat een mooie kerk waar ik echt genoten heb van het fotograferen. Ik wilde ook nog graag naar de Koepelgevangenis. Dat was weer een hele wandeling. Het was trouwens prachtig weer, zowel gisteren als vandaag. De gevangenis was een grote teleurstelling. Toch heb ik wel een paar leuke foto's gemaakt, maar dat moest om alles en iedereen heen gebeuren. Het gebouw is gevuld met werkplekken voor oa studenten. In de cellen zitten kleine bedrijfjes. Ik was er snel klaar en kon weer aan mijn wandeling terug beginnen. Het was eigenlijk te vroeg voor avondeten, maar ik wilde wel graag in Haarlem eten. Toen ik onderweg nog langs molen de Adriaan kwam kon ik daar mooi mijn tijd mee vullen. Op mijn vraag of ze meel verkochten kreeg ik een nee, het is namelijk een museum. Ik had eerder Loetje al ontdekt en besloten daar te gaan eten. Rond etenstijd kwam ik daar aan. De serveerster kwam naar mijn tafeltje: "bent u alleen of wacht u nog op iemand?" "Dat klinkt wel zielig, maar ik ben alleen". Gelijk kwam er reactie van het tafeltje met mannen achter mij: "U mag wel bij ons zitten, mevrouw". Dat heb ik maar niet gedaan.  Biefstuk met jus en brood om erin te dopen is het gerecht bij Loetje. Ik had nog champignons als side dish, ondanks dat ik mijn groente al bij de lunch binnen had. Geen toetje, maar koffie met bonbons. Wow, dat waren wel 2 bonbons voor 2,75. 

Toen ik uiteindelijk in de trein terug naar Zandvoort zat, had ik ongeveer 6km in de benen zitten. Moe, maar strand, zee en zonsondergang bleven prikkelen. Eerste maar even voor een sanitaire stop naar het hotel. Dat werd een lange stop, want het stonk enorm naar wiet op de gang voor mijn kamer en daar moest ik toch even mijn beklag over doen. Daarna heb ik toch nog kunnen genieten van de mooie kleuren die de lucht krijgt wanneer de zon net in de zee is gezakt. 

Terug naar het hotel waar de wiet stank zo erg was dat het zelfs in mijn kamer stonk. Terug naar de receptie waar er nu echt iets met mijn klacht gedaan werd. Er was de dag ervoor ook al gewaarschuwd. De receptioniste probeerde te bellen, maar de telefoon werd niet opgenomen. Toen werd er iemand naar de kamer gestuurd. Ik nam nog een zakje chips om mee naar mijn kamer te nemen dat kostte .. 2,50, WAT? "Welkom in Zandvoort" zei de receptioniste. Ik heb er maar dubbel van genoten. In hoeverre ik genieten kon, was de wietlucht voorbij, aan de andere kant had ik een schreeuwende moeder met twee schreeuwende kinderen. Rond half 10 was het wel stil hoor. En ben ik lekker in de weer gegaan met mijn foto's, met chatten. Weer op tijd naar bed. 

Dag 3

Deze dag wilde ik in Zandvoort blijven, strand, zee en misschien de duinen. Ik had de vorige avond al  zitten zoeken op internet wat er te doen was en al snel kwam ik uit bij het circuit. Dat is vrij te betreden, je kunt de hoofdtribune op en de pitstraat in. En vandaag zou de elite testritten rijden. Ik had zelfs gevonden dat ik er voor een redelijke prijs kon lunchen. Een dag om te oefenen met pannen. 

Maar eerst ontbijten. Bij de lift stond de moeder met haar twee luidruchtige kinderen te wachten. Ik ging naar de tweede lift. Ik hoor het zoontje zeggen: "wat duurt het lang" en moeder antwoorde kortaf "alles duurt hier lang". Niet zo lekker geslapen denk ik. Wanneer een lift van de 18de verdieping naar de 1ste moet dan duurt dat even. 

Na het ontbijt rustig vertrokken voor de korte wandeling naar het circuit. Dat was helaas een teleurstelling. Vol verwachting klom ik de hoofdtribune op, maar geen langs scheurende raceauto's. Ik heb twee auto's een paar keer langs zien komen. Ik heb een paar foto's kunnen maken, maar niet echt kunnen oefenen. Toen weer naar beneden, doodeng maar het is me gelukt. Beetje rondgelopen, was weinig te beleven. Dan maar lunchen, even naar de wc en langs de boulevard weer terug gewandeld. Ik kwam nog een beetje kunst tegen, maar de boulevard van Zandvoort stelt eigenlijk niet veel voor. 

Op deze laatste dag wilde ik mezelf nog trakteren op een ijsje, maar waar kon ik dat kopen? Google verwees me naar ergens midden in het dorp. Mijn benen vonden het niet zo'n heel goed plan, maar uiteindelijk was het 't wel waard.  Zeker toen ik een prachtige mural tegenkwam die ik op de terugweg wilde fotograferen. Er was een man bezig met een drone, we maakten een praatje over het mooie kunstwerk en hij vertelde me dat er nog meer murals waren. Volgens mij zijn ze op het oude Dolfirama aangebracht. Onderweg naar het ijs was ik Mr. Theo Hiddema nog tegen gekomen. Ik was moe en ben even naar mijn kamer gegaan om een tukkie te doen. Daar knapt een mens weer van op. 

   

      

Het was niet heel makkelijk om een restaurant te vinden met een kaart die mij blij kon maken. Veel vis, wat natuurlijk logisch is voor deze omgeving. Uiteindelijk een leuke strandtent gevonden waar ik wel een stukje voor moest lopen, maar na mijn tukkie geen probleem en zo was ik ook nog even op het strand. Heb er heerlijk zitten eten, weer een koffie toe genomen en ook nu was ik op tijd op het strand voor de zonsondergang, die deze avond wel heel snel ging. Het was een mooie avond en al foto's makend ben ik terug gelopen om de laatste avond in mijn kamer door te brengen. En alvast de koffer te pakken. 

Dag 4

De laatste dag is aangebroken, ik werd vroeg gewekt door een luidruchtige mevrouw die het hele hotel gewekt heeft om 7:00uur. Van slapen kwam niets meer, dus rustig verder wakker geworden en de laatste spullen gepakt. Naar beneden om nog voor een laatste keer te ontbijten met uitzicht op zee. Ik had nog helemaal geen zin om naar huis te gaan. Ik had ook geen haast en gelukkig kon na het uitchecken mijn bagage nog in het hotel blijven staan. 

            

Dat was zo fijn van de korte afstanden, ik kon nog een laatste strandwandeling maken. Heb ook nog geluncht in dezelfde strandtent als waar ik de avond ervoor gegeten had. Qua tijd had ik nog kunnen blijven, maar mijn benen gaven het nu echt op. Tijd om op huis aan te gaan. 

Bagage opgehaald en rond 14 uur vertrok mijn trein naar huis. Op Sloterdijk bleek de lift kapot en heeft een aardige meneer mijn tas de trap op gesjouwd. Dat is echt Amsterdam. En dan het laatste stukkie trein naar huis, nog een kleine wandeling en toen was ik thuis. 

En nu nagenieten....