Going home - Kamperen in Ouderkerk aan de Amstel

Dag 1 11 juli 2025

Dag 2 12 juli 2025

Dag 3 13 juli 2025

Toen ik vorig jaar het kamperen had ontdekt begon ik ook plannen te maken over plekken die ik ontdekken wilde. Hoog op mijn lijstje stond mijn geboortedorp, Ouderkerk aan de Amstel. De zoektocht naar een camping bracht me naar de Boerententencamping oftewel de Aemestellehoeve. De enige camping een beetje in de buurt van het dorp, evengoed nog ruim 50 mintuten lopen. Toen ik bedacht, dat ik na het opzetten van mijn tent altijd ga lopen en dan wegblijf tot na het avondeten, was die 50 minuten ineens niet meer zo ver. Het was me wel te ver fietsen dus ik zou met de trein die kant op en vanaf station had ik vervoer geregeld naar de camping. Ik hoefde alleen nog een weekend te kiezen en te boeken. 

En nog even uitzoeken hoe ik mijn spullen mee zou nemen. De beste oplossing leek dan toch mijn trolleytas al vond ik het wel een beetje gek om die mee te nemen naar een camping. Voor de gewichtsverdeling had ik de tent als handbagage en dan kon ik ook nog mijn koelboxje meenemen. Fotospullen zoals gewoonlijk op mijn rug. 

Dag 1

Vrijdag ging ik op reis, ik had de planning helemaal goed voor elkaar en was rond 14:30 op de camping. Zelfs het weer was geweldig daar had ik natuurlijk geen vat op gehad. Tijdens het ritje van het station naar de camping werden er al herinneringen opgehaald. Het zou echt een reis naar vroeger worden. 

Ik werd vriendelijk ontvangen en kreeg een plekje toegewezen. Uhm plekje? voor mijn tentje was het een gigantische plek. Rechts had ik al buren. Later bleek het een Deens stel te zijn met een jonge hond. Links kwamen mensen een tent opzetten. De vrouw en kinderen spraken wel Nederlands, de man Engels. Toen mijn spul stond heb ik een verkenningsrondje gedaan en ben ik aan de wandel gegaan. 

Omdat ik niet graag zonder doel loop had ik van tevoren al een iets opgezocht, Fort Waver-Amstel. 4,5km lopen. Omdat ik nooit op mijn kilometers let, maar op de tijd, leek dit heel erg ver. Ik had wel ontdekt dat ik 500meter af kon snijden door de pont te nemen. Eerst niet ver van de camping met pontveer de Fuut naar de overkant waar ik langs de Amstelzijde door Nes aan de Amstel naar Nessersluis ben gelopen waar ik met de veerpont Nessersluis weer terug ging naar de overkant. Over de Waverdijk liep ik verder en vanaf de Waverdijk kon ik het fort zien en fotograferen. Eigenlijk wilde ik stiekem het pad op lopen om dichtbij het fort foto's te maken, maar er stond een bord dat je er niet in mocht  en dat pad was lang dus ik durfde niet. 

Nog een interessant weetje, het fort ligt in de provincie Utrecht. Ik ben dus helemaal van Noord Holland naar Utrecht gelopen. Ik moest natuurlijk weer terug en dat ging niet meer met de pontjes, want de Fuut vaart maar tot 18:00uur. Nu ging ik over de Jac C Keabrug. 

Op Pontveer de fuut werd de bellenblaasmachine gepakt voor een kindje dat voor het eerst met de pont meevoer. Als je op de foto klikt kun je de bellen zien vliegen.                                                     

Het was een heerlijke wandeling. Aan de kant van de Amstelzijde kwam ik nog een beeld tegen van Betje Wolf en Aagje Deken. Betje Wolf geboren in Vlissingen, Aagje Deken geboren in Nes aan de Amstel. Toevallig heb ik in Vlissingen een foto gemaakt van de fontein die daar staat ter ere van de twee dames. 

Voor ik bij de pont kwam, liep ik nog langs de Urbanuskerk van Nes aan de Amstel. De foto's die ik op de terugweg aan de overkant van de Amstel van de Urbanus heb genomen zijn wel mooier. 

De Jac C Keabrug in Waverveen over waar ik even op een bankje een broodje heb gegeten. Toen  lopende over de Waver terug naar de Rondehoep West en wat is die polder (de rondehoep dus) mooi. De volle 4,5km moest ik terug lopen, al foto's makend en genietend. Eerlijk gezegd heb ik het laatste half uurtje regelmatig op mijn telefoon gekeken om te zien hoe ver ik nog moest, de laatste 10 minuten heb ik de telefoon in mijn hand gehouden om het aftellen van het aantal te lopen meters te kunnen zien slinken. Hoe heerlijk is het dan om de camping te zien naderen. En geen zere voeten in mijn nieuwe wandelschoenen!  

Terug bij de tent mijn eten opgewarmd... koffie gezet, lekker buiten zitten met mijn e-book. Afwas

gedaan. Dat is wel een dingetje, omdat er maar 1 afwasplekje is was het even wachten op mijn beurt. In die tijd kun je dan wel een praatje maken. En gelijk even de telefoon opladen in het oplaadstation.

Onder de overkap kun je ook nog koken, tafeltennis spelen of gewoon zitten met een boek. Je eigen boek of iets dat er staat. Ik ben er een tijdje gaan zitten mijn mijn e-reader. Bij de tent nog wat gechat en zo werd het toch nog 12 uur dat ik ging slapen. 

Ik vergeet nog dat ik tijdens het gouden uur nog even naar de Amstel ben gelopen om wat plaatjes te schieten. 

Dag 2

Ik heb een prima nacht gehad en zoals altijd op een camping was ik op tijd wakker. Dat geeft niet, want ik heb in de ochtend veel te doen. Brood bakken en koffie zetten. De persoonlijke verzorging doe ik tijdens het rijzen van het deeg, maar ook dat vraagt wat meer tijd daar dan thuis. Het werd al weer behoorlijk warm en mijn tent stond in de zon. Nu zag ik een vrouw bij de vuurplaats zitten met haar drinken en een boek. Goed plan, ik ben met mijn ontbijtje ook bij de vuurplaats gaan zitten, lekker in de schaduw. En zo raakte ik dan ook met deze vrouw aan de praat. Zij dacht dat ik helemaal met mijn tent was komen wandelen. Lijkt me stoer, maar denk niet dat mij dat lukken gaat. 

Ik had vandaag afgesproken met zus en broer in het dorp om de middag samen door te brengen en samen te eten. Hier heb ik het tot nu toe mooiste stukje van de Rondehoep gezien. Zoveel mooie natuur en bootjes op de Amstel. Als er dan een bootje langs vaart hoor je de golfjes klotsen tegen de waterkant. Dat geluid hoort zo bij vroeger en het gaf me het warme gevoel van thuis komen, thuis zijn. 

Echt een typisch beeld op de Amstel

Ik kwam veel fietsers tegen onderweg, ik werd veel gegroet, ze hebben me vast zien stralen en genieten. 

Helemaal de oude munitie loodsen vergeten. Hier kwam ik ook nog langs. 

  

Ik ging steeds meer  herkennen. De kruithuisjes en de Kruitfabriek. Op een dag scheurde de brandweer door het dorp. Zwager en ik erachteraan, wij hielden wel van sensatie. We kwamen uit bij de Kruitfabriek en daar zagen we de vlammen. Vlammen op kartonnen borden gedrukt. In zover je je met een auto heel klein kunt maken en stilletjes weg kunt sluipen, hebben wij dat gedaan. Het genante verhaal is een leuke anekdote geworden. Ik kwam bij het viaduct dat er vroeger gebouwd is toen de A9 werd aangelegd. Het viaduct dat nu vervangen wordt door een nieuwe. Zo'n bouwplaats levert dan wel weer mooie foto's op. 

Ik moest een keuze maken, ga ik naar rechts wat iets korter was of ga ik rechtdoor en loop ik zo via de Achterdijk, langs mijn geboortehuis het dorp in. Natuurlijk koos ik het laatste. De huizen kwamen me steeds bekender voor. Ik kwam lang Albers, het garagebedrijf waar mijn vader vroeger ging tanken. En dan komt speciaal het tanken voor een dagje strand boven in mijn herinnering. 

Ik kwam langs het huis van Korrel.. .ja toch? jeetje, het is zo veranderd. Toch maar even vragen aan de vrouw die in de tuin aan het werken is. Ja hoor, het huis van Korrel.. .en ja ik mocht een foto maken. Ze waarschuwde haar man, zodat hij even weg kon gaan. Ik kwam langs het huis waar ik geboren ben en tot mijn 19de heb gewoond. Foto gemaakt van de steeg naar achter, maar niet van het huis zelf. Bij de korte brug ben ik even gaan zitten, gewoon zitten kijken naar de Bullewijk. Naar de mensen die aan het genieten waren van de mooie dag. Er wordt gewerkt in het dorp en je mag alleen lopende over de brug, staat een heel leuk waarschuwingsbord voor eigenwijze mensen en ik heb heel wat eigenwijze mensen zien gaan. 

Bakker oud, de steeg... De Amstelkerk. Achter de Amstelkerk wilde ik wat foto's maken. Daar ben ik nog met mijn vader geweest die laatste vaderdag die we met hem gevierd hebben. Een paar weken na die vaderdag is hij plotseling overleden. Ik kon heel snel een plaatje schieten, er stond een buiten trouwerij op punt van beginnen. 

Mijn broer was me tegemoet gelopen en samen gingen we verder al pratend over welke winkels er vroeger in het dorp hebben gezeten en ik maar foto's maken van de mooiste pandjes in het dorp. Toen we langs het cafe kwamen ging ik naar de overkant om een goed foto te maken. En ik kon het niet laten om even naar mijn broer die met rollator liep te roepen "he, he meneer, loop is een beetje door. ik wil een foto maken". Hij riep nog iets terug, het groepje mannen dat er stond keek met een blik van "moet ik hier wat van zeggen of niet?". Ze deden het niet. Ook niet toen ik nog een keer riep "he, kan het niet wat sneller, ik heb niet de hele dag de tijd". En al zuchtend nam ik mijn foto's. Heerlijk zulke gein

We kwamen langs de Dell, wat voorheen een bejaardenhuis was en een nicht altijd de koperen deurknoppen poetste. Als ze je zag schroomde ze niet om over straat te roepen om je te groeten. We kwamen bij het haventje, daar waar ooit de kleine huisjes van het Grachtje stonden. Waar mijn vader en moeder gewoond hebben en de twee middelste van ons vier kinderen zijn geboren. Langs de supermarkt, de slager en het vroegere van der Vall kwamen we bij de Brugstraat waar het J Coevertveer op zondag en feestdagen vaart. Zelfs ingezet wordt bij calamiteiten. Zo kuierden we verder naar de woning van mijn broer waar zus zich ook bij ons voegden en we een fijne middag hebben gehad. Met herinneringen.

Het was sowieso een periode van herinneringen. 3 van onze naasten herdenken we begin juli, dat haalt natuurlijk wel wat boven. We hebben nog met elkaar gegeten en toen ben ik terug gebracht naar de camping. Het werd al later op de avond en ik had geen idee of het nog veilig lopen was. En het was ook wel lekker makkelijk natuurlijk. Ik had genoeg kilometers in de benen. 

Toen ik terugkwam op de camping waren mijn Deense buren vertrokken en had ik nieuwe buren. 

In  de avond nog genoten van de zonsondergang en nog wat voor de tent zitten lezen. Een douche genomen en vast wat dingen opgeruimd, morgen weer naar huis. 

Dag 3 

De nieuwe buren waren een vader met een peuterjochie. Ze hadden mannenweekend, fantastisch toch. Ik heb het ze maar vergeven dat het joch om 5 uur in de ochtend wakker was en vader hem rustig probeerde te houden. Vader had niet door dat hij luidruchtiger was dan het kindje zelf. 

Ik zat rechtop mijn spulletjes te ordenen toen ik het tikken van de regen op de tent hoorde. Ai, natte spullen mee naar huis? Gelukkig viel dat voor mij wel mee. Mijn wederzijdse buren met hun veel grotere tenten hadden er wel echt last van. Het klaarde al snel op dus ik kon gewoon buiten koffie zetten en ontbijten. Toen ik alles ingepakt had heb ik nog even rustig gezeten tot de tent zo goed als droog was en ook ingepakt kon worden. 

Mijn vervoer naar de trein geregeld en zo ging de reis nu andersom. Thuis alles uitgehangen en alles weer ingepakt voor de volgende reis.